از آنجایی که برای سنگنوردی و کوهنوردی، همزمان به قدرت ذهن و جسم نیاز داریم؛ آموزش ها و تمرین های ارائه شده در این ورزش به گونه ای طراحی شده که بیشترین هماهنگی را بین قدرت ذهن انسان و جسم او فراهم می آورد.

با توجه به این نکته مهم که تمامی شاخه های کوهنوردی و سنگنوردی به نوعی با طبیعت درگیر هستند همواره امکان مواجهه با خطرات وجود دارد. اما تجربیات کوهنوردان سراسر دنیا نشان داده است که وقتی تکنیک ها و اصول فنی سنگنوردی با دقت، حوصله و تمرکز حواس انجام شود نه تنها مواجهه با این خطرات به حداقل می رسد بلکه افزایش قدرت ذهن و بدن به همراه هیجان و نشاط را به همراه خواهد داشت.

اساسا تمامی ورزش ها موجب آرامش روحی انسان می شوند اما به دلیل اینکه برنامه های کوهنوردی و سنگنوردی در گستره زیبای طبیعت اجرا می شوند و همچنین اجرای آن ها به دقت بالا و تمرکز تمامی حواس انسانی نیاز دارد نسبت به سایر ورزش ها آرامش و رهایی بیشتری را برای انسان به ارمغان می آورند.

از آنجایی که در کوهنوردی و سنگنوردی تقریبا تمامی عضلات بدن درگیر می شوند و همچنین برنامه ها در محیط های سالم با هوایی پاک برگزار می گردد؛ اجرای اصولی و فنی این ورزش موجب تناسب اندام، حفظ سلامت و افزایش قدرت جسمانی می شود.

براساس یکی از پایه ای ترین و اصلی ترین قوائد کوهنوردی، بایستی یک فعالیت کوهنوردی یا سنگنوردی حداقل با همکاری سه نفر انجام شود. حال آنکه بسیاری از برنامه های کوهنوردی با تعداد شرکت کننده ای بالغ بر پنجاه نفر برگزار می شود. بنابر این اصل مهم درمی یابیم که شرکت در برنامه های کوهنوردی به بهترین شکل موجب افزایش روحیه همکاری و کار گروهی خواهد شد.

در بسیاری از برنامه های کوهنوردی به دلیل تغییر ناگهانی در شرایط محیطی مشکلات پیش بینی نشده ای به وجود می آید که گاهی حتی موجب تهدید جان شرکت کنندگان خواهد شد. با آموزش های اصولی و به موقع، کوهنوردان می آموزند که چگونه در برابر مشکلات و حوادث قرار بگیرند. با دانش، تجربه و مدیریت مشکلات را برطرف نموده و جان خود و دیگران را نجات دهند. بی شک این مهارت ها موجب آمادگی کلی ذهن انسان خواهد شد و در مواجهه با مشکلات روزمره زندگی نیز مفید خواهد بود.

از آنجایی که کوهنوردی و سنگنوردی فعالیتی گروهی است، همواره با اختلاف نظر هایی همراه خواهد بود. از سوی دیگر مشکلات ناگهانی و یا آسیب دیدن فردی از گروه نیز چالشی دیگر خواهد بود. تمامی این موارد به کوهنوردان تقسیم کار، احترام متقابل و از خود گذشتگی را می آموزد؛ چراکه تنها راه رهایی از حوادث از خودگذشتگی  و دوری از خودخواهی است.

بی شک همواره حضور در طبیعت آموزنده است. گاهی آرامش، طراوت و سرسبزی را می آموزد و گاهی سختی، استقامت و امیدواری را. کوهنوردان آموخته اند که در برابر طبیعت نباشند بلکه در کنار و همراه او باشند؛ آن ها می دانند که غرور جایی در کوله بار آن ها ندارد چراکه هیچگاه  با غرور و خودخواهی نمی توان از حوادث به سلامت خارج شد.

حضور در طبیعت به هر بهانه ای موجب انبساط خاطر و بهبود حواس انسانی می شود. تمامی شاخه های کوهنوردی و سنگنوردی به نوعی موجب حضور ما در دامان پر مهر طبیعت خواهد شد که به راستی سلامت روح و روان و جسم را به همراه خواهد داشت.